"[Functional medicine] is not for everyone. You have to admit first, before healing, that much of what we suffer from is self-inflicted: poor diet choices, lack of exercise, and focus on work and career, not on family and relationships. But because we choose these things we can, by choice, go back to a healthier way of being." - Dr. Dan Kalish

czwartek, 25 kwietnia 2013

Bisfenol A – Charakterystyka, migracja z opakowań poliwęglanowych i metabolizm w organizmie człowieka



Bisfenol A jest związkiem używanym do produkcji opakowań żywnościowych z materiałów sztucznych, w których skład wchodzą poliwęglany. Są to butelki plastikowe, sztućce, plastikowe pojemniki na żywność [1]. Jego masa molowa wynosi 228 g/mol [2] i należy do ksenoestrogenów – związków zdolnych do wykazywania właściwości estrogenów [1,2]. Hormony te, do których należą estradiol, estron i estriol są wytwarzane przez jajniki, łożysko, korę nadnerczy oraz jądra i odpowiadają za rozwój drugorzędnych cech płciowych żeńskich, odbudowę śluzówki macicy, a także przebieg procesu zapłodnienia. Dostarczanie wraz z dietą związków egzogennych o właściwościach zbliżonych bądź identycznych do hormonów estrogenowych mogą skutkować zaburzeniami funkcjonowania organizmu ludzkiego [3], co skłoniło instytucje światowe do wprowadzenia tolerowanego dziennego pobrania (TDI, ang. Tolerable Daily Intake) tego związku oraz limitu migracji specyficznej (SML, ang. Specific Migration Limit) [1]. Najbardziej narażone na działanie ksenoestrogenów są komórki MCF-7 raka sutka, pod wpływem których ulegają one różnicowaniu się [3], przez co zwiększa ryzyko rozwoju raka tego gruczołu [1].

środa, 10 kwietnia 2013

Błonnik - podział, funkcje, spożycie



Błonnik pokarmowy, zwany poprawnie włóknem pokarmowym jest grupą związków o charakterze polisacharydowym (węglowodany roślinne) i niepolisacharydowym (gumy, ligniny) [4].
Można podzielić je na częściowo lub całkowicie rozpuszczalne w wodzie (które są częściowo przyswajalne przez organizm człowieka (~2 kcal/g)), a produkty ich bakteryjnego rozkładu wykorzystywane są w metabolizmie organizmu. Należą tu stachioza, rafinoza, werbaskoza, melezytoza, pektyny, tzw. skrobia oporna, inulina, beta-glukany, gumy, śluzy roślinne oraz hemiceluloza*) oraz na nierozpuszczalne (nieprzyswajalne przez organizm ludzki, tzw. włókno surowe do którego zalicza się skrobię oporną niedostępną dla enzymów trawiennych, celulozę, hemicelulozę* oraz ligninę)[4 wraz z modyfikacją własną].
* Hemiceluloza obojętna (o wysokim i niskim stopniu rozpuszczenia) jest rozpuszczalna, natomiast hemiceluloza ekstrahowana z roztworów kwaśnych jest nierozpuszczalna.