"Skutek uboczny śmierć. Czy wiesz jakie leki zażywasz?" John Virapen

Lider opinii jest to znany lekarz, często profesor w konkretnej dziedzinie którego zdanie jest najbardziej poważane. Od opinii takiej osoby zależy los dużej liczby pacjentów, ale także dużych firm farmaceutycznych. Poniżej zamieszczę kilka cytatów z książki Pt. „Skutek uboczny – śmierć”. John’a Virapen’a  – wieloletniego pracownika Eli Lilly Center & Company. Opisuje w niej jak kupowani są lekarze, jak okłamywani pacjenci, władze, instytucje. Jednym słowem w jaki sposób na kłamstwie i zabijaniu zarabia się pieniądze. Zdjęcie przedstawia kupionych „liderów opinii” na corocznym zjeździe Amerykańskiego Stowarzyszenia Diabetologicznego – sprzedanych lekarzy, naukowców. Niestety ich nazwisk autor nie wymienił.

„Na zdjęciu wykonanym ze sceny widzicie Lilly Center w centrali Eli Lilly w Indianapolis. W olbrzymiej Sali znajdującej się tylko dwadzieścia pięć osób, kobiet i mężczyzn. Stanowią ekskluzywną grupę, są dobrze ubrani i zadbani (…). Wszyscy maja przypięte identyfikatory. To liderzy opinii z całego świata. Każdy z nich się uśmiecha. Z tyłu, po lewej stronie, widać mnie. Stoję z szerokim uśmiechem na twarzy razem z „moją” grupą. Jej członkowie są właśnie przygotowywanie na coroczny kongres Amerykańskiego Stowarzyszenia Diabetologicznego – olbrzymie targi nauki i produktów. Dlatego jest tak ważne, by każdy z nich był zadowolony i uśmiechnięty. To część mojej pracy. Oni natomiast mają przemawiać z autorytetem naukowca na temat naszych produktów na amerykańskiej konwencji, która potrwa kilka dni. Dlatego opłaciliśmy im przelot. Dlatego płacimy za hotele i podróże. Dlatego zajmujemy się indywidualnie każdym z nich, i to nie tylko dzisiaj. Utrzymujemy takie kontakty przez wiele lat. Liderzy opinii są nie do zastąpienia. Również tytuł tego zdjęcia jest interesujący:

Goście Eli Lilly & Company

Międzynarodowy Program Opieki nad Diabetykami

ADA/Liderzy/Twórcy Opinii”

Firmy farmaceutyczne kupują też polityków – co nie jest zaskoczeniem znając ich skłonność do korupcji. Autor w swej książce wymienia kilka ciekawych nazwisk, jednym z nich jest były prezydent USA G. Bush przez rok pełniący rolę członka zarządu firmy Eli Lilly. Firma sponsoruje też „Narodowe Porozumienie ds. Chorób Umysłowych” z siedzibą w Teksasie. Autor porusza wiele ciekawych tematów. Jednym z nich są badania terenowe. Można je wykonywać na pacjentach przepisując im leki które jeszcze nie zostały dopuszczone na rynek przez dany kraj. Firma zwraca się do lekarza, który dostaje pozwolenie od rządu na przeprowadzenie badań, jego nazwisko trafia z wynikami badania do czasopisma medycznego (jeśli wyniki są złe nie są publikowane). Ze względu na to, ze lek nie jest dopuszczony jego cena może zostać wymyślona, tak więc tania substancja może kosztować górę pieniędzy – pacjent płaci za nie wielką jej część, natomiast reszta jest ściągana na konto firmy farmaceutycznej od firmy ubezpieczeniowej pacjenta.

Na ten krótki wpis do kupna książki zachęcę Was jeszcze jednym cytatem:

„„Paradoks naszej rzeczywistości jest taki, że im mniejsze i bardziej chore dziecko, tym rzadziej otrzymuje ono lek oficjalnie dopuszczony. W przypadku pediatrów prowadzących prywatne praktyki 10-30 procent lekarstw to specyfiki przepisywane niezgodnie z zastosowaniem. W klinikach pediatrycznych ten odsetek sięga 50 procent, a w oddziałach intensywnej opieki nad noworodkami blisko 90 procent substancje jest przepisywanych niezgodnie z dopuszczeniem. (…) Nowsze badania przeprowadzone w 40 francuskich gabinetach pediatrycznych potwierdzają, że leczenie środkami wykorzystywanymi niezgodnie z dopuszczeniem prowadzi do wzrostu liczby efektów ubocznych, niekiedy nawet ponad trzykrotnie w stosunku do leczenia wykorzystującego leki dopuszczone”* Ja w każdym razie byłem w swoim żywiole. Mając do dyspozycji szczegółowe profile pacjentów łącznie z przepisywanymi receptami, przygotowałem listę czterdziestu lekarzy, których chciałem pozyskać do badań terenowych. Zaprosiłem ich na tydzień na Wyspy Karaibskie. W tamtych czasach lekarze w Szwecji nie mieli idealnych warunków pracy. Nie zarabiali dużo, a jeszcze musieli pracować po godzinach, za co im nie płacono. Zamiast tego mogli braćdodatkowe wolne dni, a ludzie z branży farmaceutycznej dbali o to, aby wypełnić im ten czas. (…) Wszystkie koszty pokrywała Eli Lilly. Żaden z lekarzy, których zaprosiłem, nie odmówił.(…)”

*Martin Lindner, 2006: Versuchskaninchen [w:] „Die Zeit”, 31.08.2006, nr. 36.

Ogólnopolskie Stowarzyszenie
Wiedzy o Szczepieniach STOP NOP (NGO)

Książka powinna być pozycją obowiązkową dla lekarza każdej dziedziny medycyny w tym dietetykom. Jak dowiadujemy się z książki – ludzie są leczeni lekarstwami przepisywanymi na choroby które nie istnieją lub których w ogóle nie leczą bądź po prostu zmniejszają ich objawy. Zażywanie lekarstw wiąże się (co jest w największym interesie by ukrywać to przez branżę farmaceutyczną) z efektami ubocznymi których pacjent nie zawsze doszukuje się w zażywanych lekarstwach lecz w własnej osobie. Wzbogacony dietetyk w tę wiedzę jest zdolny do efektywniejszego poszukiwania przyczyny choroby a więc zastosowania skuteczniejszej dietoterapii. Objawy uboczne pojawiające się u pacjenta w wyniku zażywania leku farmaceutycznego są tłumaczone przez samych lekarzy reakcją organizmu na daną substancję. Czyli winą jest osoba, a nie lek. Najlepiej widoczne jest to przy zgłaszaniu Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych…