Począwszy od lat 60-tych tłuszcze
nasycone są obwiniane za rozwój chorób układu krwionośnego poprzez wpływ na
wzrost cholesterolu całkowitego oraz cholesterolu frakcji LDL we krwi u ludzi
je spożywających. Do dni dzisiejszych instytucje zalecają obniżenie zawartości
tłuszczy nasyconych w diecie kosztem spożycia węglowodanów, które stanowią
podstawię piramidy żywienia człowieka. American Heart Association (AHA) zaleca,
by tłuszcze w diecie nie przekraczały 7% całkowitej ilości dostarczanej
energii. Word Health Organization (WHO) radzi, by ilość ich wynosiła nie więcej
niż 10% [1,2]. W diecie plemion łowiecko zbierackich ilość tłuszczy nasyconych
wacha się i sięga nawet 20%. Średnio wynoszą one 10-15% [2,3]
Przeprowadzona w 2010 roku
metaanaliza (statystyczne łączenie wyników badań) dostarcza odwrotnych faktów,
niż te, jakie są rekomendowane od dziesięcioleci. Zwiększenie spożycia tłuszczy
nasyconych kosztem eliminacji z diety węglowodanów przyczyniły się do wzrostu
cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji LDL oraz cholesterolu frakcji
HDL i redukcji stężenia triglicerydów w krwiobiegu. Zmiany te nie przyczyniały
się do zmiany wartości współczynnika cholesterol całkowity/cholesterol frakcji
HDL [1], który jest jednym z bardziej zalecanych w ocenie ryzyka wystąpienia choroby
układu krwionośnego[2, 4, 5].
Badania kohortowe, metaanalizy
oraz randomizowane badania kontrolne stwierdzają brak wpływu nasyconych kwasów
tłuszczowych na wzrost ryzyka wystąpienia choroby układu krwionośnego. W
niektórych z nich zaobserwowano korzystny wpływ na układ krwionośnych. Znaczna
mniejsza ilość badań donosi o ich negatywnym wpływie [1].
Oficjalnie doktrynę o
szkodliwości tłuszczu ustalono w 1984 roku przez Narodowy Instytut Chorób
Serca, Płuc i Krwi (ang. National Heart, Lung, and Blood Institute - NHLBI) [6].
Nieoficjalnie powstała wiele lat wcześniej [6,7].
Badanie kliniczne, trwające 10
lat, na które wydano 115 milionów dolarów, mające udowodnić, iż zmniejszenie
ilości tłuszczy nasyconych w diecie przyczynia się do spadku występowania
chorób serca nie dostarczyło potwierdzających założenie rezultatów. Badanie to nazwano „Multiple Risk
Factor Intervention Trial”. Naukowcy jednak się nie poddawali. Wydali
kolejne 150 milionów na badanie leku obniżające cholesterol. Wyniki tym razem
były pozytywne. Wniosek dla naukowców narzuca się jeden – skoro obniżony
cholesterol obniża występowanie chorób serca, to dieta niskotłuszczowa (która
również powoduje spadek cholesterolu we krwi) również… Jednak wiele
przeprowadzonych badań nie potwierdza występowania tej zależności [6].
Przyczyną tak błędnej interpretacji
jest czynnik ludzki [6,7]. Świetnie to ujął Gary Taubes słowami „Problem polega
między innymi na tym, że gdy ludzie (w tym i ja) postanawiają przeanalizować
dowody w dziedzinie, w którą są zaangażowani emocjonalnie, zwykle widzą to, co
chcą zobaczyć. (…) Bywa też tak, że naukowcy, lekarze, instytucje zdrowia
publicznego, towarzystwa medyczne przyjmują jakieś przekonanie na wczesnym
etapie poznawania problemu, gdy wiedza o nim najmniej, a potem tak się angażują
w swoje hipotezy, że żadne dowody nie mogą ich przekonać, iż się mylą.” [6].
1. Micha R, Mozaffarian D. Saturated Fat and Carfdiometabolic Risk Factors, Coronary Heart
Disease, Stroke, and Diabetes: a Fresh Look at the Evidence. Lipids. 2010
October; 45(10): 893-905.
2. Cordain
L. The paleo answer. 2012 John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.
ISBN 978-1-118-16011-4.
3. Kuiper RS,
Luxwolda MF, Dick-Brouwer DA. et al. Estimated macronutrient and fatty acid intakes from an East African
Paleolithic diet. Br J Nutr. 2010 Dec;104(11):1666-82. Epub 2010 Sep 23.
4. Kuliszkiewicz-Janus M, Mohamed Saeed A, Abod N. 2006.
Biologia lipoproteiny HDL I jej przeciwmiażdżycowe działanie. Postepy Hig Med Dosw. (online), 2006; 60:
307-315.
5.
Ingelsson E, Schaeffer EJ, Contois JH i wsp. 2007. Clinical utility of
different lipid measures for prediction of coronary heart disease in men and
women. JAMA. 2007 Aug 15; 298(7):776-85.
6. Taubes G. Dlaczego tyjemy I jak sobie z tym poradzić?
Wydawnictwo Literackie, 2012. ISBN 978-83-08-04856-6.
7. Evans,
H. Thornton, L. Chalmers. Czy nasze leczenie naprawdę działa? Przewodnik
po sposobach badaniach skuteczności terapii. Łódź 2011.
Grafika pobrana z www.goodfoodenthusiast.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz